......
معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: با توجه به نزدیک بودن تعطیلات و شروع مسافرت های نوروزی شاید موضوع نحوه مصرف و نگه داری داروها برایتان مشکل ساز و درنتیجه تصمیم به کنسل کردن مسافرت و یا به همراه نبردن داروها و قطع کوتاه مدت دارو های مصرفی گرفته باشید.
به گزارش روابط عمومی معاونت غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج؛ دکتر رحمت اله افشار افزود: در زمان مسافرت داشتن یک جعبه دارو بسیار ضروری است زیرا اگر در مسافرت دچار سانحه شوید هیچ اطلاعاتی در مورد سابقه دارویی شما در دسترس نیست در ضمن در کیف دستی تان لیست دارو هایی که مصرف می کنید را قرار دهید این کار نیز می تواند در مواقع اضطراری بسیار کارآمد باشد.
وی ادامه داد: چنانچه دارویی را به طور مرتب مصرف می کنیدپیش از سفر مطمئن شوید دارو را به حد نیاز و تا پایان تعطیلات و ضمن سفر همراه خود دارید چرا که بسیاری از داروها مانند داروهای ضد تشنج، داروهای بیماریهای قلبی، داروهای ضد افسردگی و اختلالات روانی، داروهای ضد دیابت و چربی خون، داروهای مسکن و آنتی بیوتیک باید مرتب مصرف شود و قطع ناگهانی این داروها شما را دچار مشکل خواهد کرد. به خصوص بیماران دیابتی که از انسولین استفاده میکنید فراهم کردن انسولین و سرنگ برای تمام طول سفر، همراه داشتن دستگاه یا نوار کنترل قند خون، همراه داشتن قند حبه ای، و یا آب میوه برای درمان کاهش احتمالی قند خون از جمله نکاتی است که باید به آن توجه ویژه داشته باشید.
دکتر افشار تصریح کرد: تنها با دانستن و رعایت چند مورد آسان میتوانید از سلامت داروها و عدم فساد ان ها در طول سفر مطمعن شوید: داروها را به هیچ عنوان در پشت شیشه، داشبورد و صندوق عقب ماشین نگهداری نکنید، زیرا گرمای بالای محیط خودرو باعث خواهد شد که مکانیسمهای موجود در دارو به ویژه شربتهای خوراکی تغییر ماهیت پیدا کنند و در صورت استفاده اشخاص از این داروها باعث مسمومیت ناشی از دارو در افراد شود. هر چند که قرصها و داروهایی که به اصطلاح جامد هستند، از ثبات بیشتری برخوردار بوده، اما این داروها نیز مستثنی از این قاعده نیستند.
وی با بیان اینکه مصرف خودسرانه داروها در زمان مسافرت میتواند سبب مشکلات عدیده ای شود از جمله داروهای ضد تهوع که افراد برای درمان تهوع ناشی از حرکت ماشین استفاده میکنند و به داروی مسافرت معروف است (دیمن هیدرینات) .مصرف بیش از دو عدد قرص در طول ۲۴ ساعت میتواند منجر به فلج اندام های صورت و رعشه دست و پا شود.